Lesje geven

Voor vakdidactiek is in het afgelopen kwartaal door iedereen een lesje gegeven.
Mijn lesje ging over het maken van een kubus. Ik dacht in eerste instantie aan het boetseren van een kubus. Dat leek me wel leuk! Op mijn vorige opleiding hebben we dit ook wel eens gedaan. Het leek me leuk om dan wat te kunnen vertellen over begrenzing enzovoorts. Later bleek dat met het lesje ‘kubus maken’ een kubus maken van papier bedoeld werd. Dat was een beetje een teleurstelling, want hoe kan je dat boeiend maken?
Ik het boekje van meneer Ad de Visser ‘Hardop kijken’ kon ik helaas niets vinden over het maken van een kubus, maar gelukkig bracht het internet me op wat idee. Ik besloot onder meer een IQ-testje op te nemen in mijn lesje en werd gelukkig goed opgepakt. In de bijlage 1 zijn mijn powerpointsheets van het lesje te vinden. Het schema voor de lesvoorbereiding is bijlage 2.

Gelukkig waren de reacties op mijn lesje erg positief. Als feedback kreeg ik te horen dat het te merken was dat ik ervaring heb met lesgeven. Eigenlijk heb ik maar een paar keer al echt voor een klas gestaan, maar ik heb wel vaker kleine groepjes begeleidt en vaak individuele kunstzinnige begeleiding gegeven. Ik denk dat dit ook effect heeft. Op een paar feedbackformulieren stond dat ik zelfverzekerd over kwam en helemaal niet zenuwachtig leek. Ik was wel zenuwachtig, maar gelukkig was dat niet blijkbaar duidelijk te merken. Wat ik heel leuk vond is dat iemand op zijn formulier had geschreven dat ik een ‘relaxte juf’ ben.
Wat opviel was het activerende aspect van mijn lesje; ‘iedereen deed mee’. ‘Het was echt een lesje’. Zo voelde het ook. Volgens Leontine kwam dit onder meer doordat ik gebruik maakte van verschillende trucjes; de klas vragen stellen, iemand naar voren halen enzovoorts. Het denken werd geactiveerd, bijvoorbeeld door het gezamenlijk tekenen van de plakrandjes van een kubus.

Het advies dat ik meekreeg na het geven van dit lesje is dat ik moet opletten dat ik niet tegen de dia praat, in plaats van tegen de klas, wanneer ik iets aanwijs.

Tijdens het lesje stuitte ik wel op een paar dingen die ik lastig vond, zoals de twijfel of ik mijn stemgebruik wel goed was. Praatte ik niet te zacht of te snel? Niemand vond mijn stemgebruik echt storend, gelukkig! Ik moet wel oppassen dat ik niet te zacht ga praten. Verder werd opgemerkt ’bescheiden, maar toch helder’.
Zoals Youri ook opviel was ik één keer de orde kwijt in de klas. Iedereen was aan het werk en ik kon moeilijk de aandacht krijgen. Dit kan je voorkomen door tempo in een lesje te horen en dingen te zeggen als ‘je hebt er nog … tijd voor’, ‘we moeten verder’ of door een gemeenschappelijk probleem aan te geven.
Tijdsaanduiding is dus iets waar ik op moet letten. Tijdens een ander lesje werd gezegd; door je groot te maken bereik je orde. Ik denk dat ik dat ook in mijn achterhoofd moet houden.